Ontdek deze maand 5 opmerkelijke persoonlijkheden die een rol speelden bij Solvay voor zij op het wereldtoneel verschenen.
Kroniek 7 - Opmerkelijke persoonlijkheden bij Solvay
Sinds 1863 hebben honderdduizenden mannen en vrouwen gewerkt aan de opbouw van de Solvay-groep. Zonder het te beseffen, kruisten velen het pad van enkele opmerkelijke persoonlijkheden. Hier een korte kennismaking met deze uitzonderlijke mensen die deel uitmaakten van Solvay en nadien internationale faam verwierven.
Raymond Poincaré (1860-1934), president van de Franse republiek
In de jaren 1800 is Solvay al stevig gevestigd in het oosten van Frankrijk, al kost het veel moeite om zijn rechten te doen gelden. Geconfronteerd met de taaie en ongebreidelde concurrentie van plaatselijke soda- en zoutfabrikanten, doet het bedrijf, om zijn belangen te verdedigen, beroep op de jonge zakenadvocaat Raymond Poincaré. Met zijn vrije geest lijkt deze progressief-liberale leek qua ideologische overtuiging aan te sluiten bij zijn Belgische opdrachtgevers. Vooraleer hij in 1913 het presidentschap aanvaardt, verdedigt Poincaré Solvay verschillende malen. Het gaat dan telkens over het schenden van commerciële en industriële afspraken, met name in 1905 en 1910, in een periode waarin hij meermaals ministerposten bekleedde. Het is mede dankzij hem dat de Groep in Frankrijk tot de onbetwiste leider in de sodaproductie uitgroeit.
Henri Poncaré (1854-1912), wiskundige
Deze neef van de Franse president één van de topwetenschappers die deelnemen aan de eerste fysicaconferenties die Solvay organiseert. Een beroemde foto uit 1911 toont hem hier in gesprek met Marie Curie, rechts.
John Foster Dulles (1888-1959), Amerikaans staatssecretaris
In 1881 richt Solvay in de Verenigde Staten een dochteronderneming op om de Noord-Amerikaanse markt te veroveren. In 1920 gaat dit bedrijf op in Allied Chemical & Dye Corp., het grootste chemische conglomeraat in dit deel van de wereld. Solvay is er de belangrijkste buitenlandse aandeelhouder met 21% van de aandelen. Maar voor de CEO van Allied, Orlando Weber, is de idee dat een niet-Amerikaans bedrijf kan wegen op de strategie van zijn onderneming onverteerbaar: de Solvay-groep verliest hierdoor gaandeweg zijn invloed op Allied. John Foster Dulles, in die tijd zakenadvocaat, neemt de verdediging van de belangen van Solvay op zich. In nauwe samenspraak met René Boël levert hij een uiterst delicaat staaltje van industriële diplomatie en brengt hij een coalitie van Amerikaanse aandeelhouders bijeen. Weber geraakt in een minderheidspositie en moet zich neerleggen bij de benoeming van een Solvay-vertegenwoordiger in de Raad van Bestuur: Georges Murnane, de vennoot van een zekere . Jean Monnet. Enkele jaren later wordt John Foster Dulles Minister van Buitenlandse Zaken onder president Eisenhower.
Jean Monnet (1888-1979), "vader van Europa"
Iedereen is het erover eens dat Jean Monnet een topdiplomaat is en een uitzonderlijk politicus. Hij behoort tot de grondleggers van de Europese Unie, ook al wijdt hij zich pas tegen zijn zestigste aan zijn rol in het openbaar leven. De eerste helft van zijn loopbaan is hij vooral zakenman. Van in de jaren 1920 is hij actief als internationaal financieel consulent en in 1936 gaat hij samenwerken met Georges Murnane. Samen richten ze twee vennootschappen op, één in New York, een andere in Hong Kong. Tussen 1935-1945 helpen beiden de Solvay-groep om complexe dossiers tot een goed einde te brengen. Zo onder meer de vrijgave van door het fascistisch bestuur in beslag genomen fondsen, en vooral het "Allied Chemical"-dossier, waarvoor wordt samengewerkt met John Foster Dulles. Bij Solvay onderhoudt Jean Monnet vooral contact met René Boël. Laatstgenoemde wordt voorzitter van de Europese Liga voor Economische Samenwerking van 1951 tot 1981. Deze Liga zal ook aanzienlijk bijdragen tot de harmonisering van de markt en van de rechtspraak in West-Europa.
Karol Wojtyla (1920-2005), pontifex maximus
Groot is de verrassing van Jacques Solvay en zijn echtgenote Marie-Claude wanneer ze in 1981 een brief ontvangen van paus Johannes-Paulus II, die Solvay bedankt omdat het bedrijf hem het leven heeft gered. Eind jaren '30 is Karol Wojtyla student aan de Jagiellonische Universiteit in Krakau waar hij zich uitleeft in zijn passie voor het toneel. Na de Poolse nederlaag in 1939 en de verscheuring van het land door Nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie, sluit de bezetter de universiteit. Om deportatie en dwangarbeid in Duitsland te ontlopen, gaat de jonge Wojtyla werken in de steengroeve van Zakrzówek. Vervolgens komt hij terecht in de Solvay-fabriek in Podgórze. Hij zal er als arbeider in dienst blijven van oktober 1941 tot in de zomer van 1944. Zijn biografen vertellen dat hij de nachtdienst verkiest om zo overdag aan het klandestien seminarie van Krakau te studeren, te bidden en toneel te spelen. Deze bewogen tijd zal op de toekomstige paus een onuitwisbare indruk nalaten. Later drukt hij zijn erkentelijkheid uit aan de directie van het Poolse Solvay-filiaal en aan de familie Solvay. In 1982 bezoekt Johannes-Paulus II de Italiaanse fabriek in Rosignano. Hij deelt er met veel genoegen de maaltijd met de Solvay-arbeiders in de kantine van de fabriek.
Volgende aflevering: meegesleept in de draaikolken van de geschiedenis
Benieuwd naar wat onze 150e verjaardag nog meer in petto heeft?
Bezoek ons dan op www.solvay150.com
